Japonya’da dul maaşı nasıl alınır

Tek başına bir evi geçindirmek zor iş. Heleki Japonya gibi bir ülkede. En kötüsü dünyanın en pahalı 3. şehri Osaka’da ev geçindirmek daha da zormuş. Tek göz oda tuttum. Kirası uygun ama faturaları, mutfak masrafları bir de iki kişilik özel bakım masraflarımız derken yetiştirmesine yetiştiriyordum ama geldiği gibi de gidiyordu. Gelirimle giderim başa baştı.

Bizim ülkede dul maaşı var. Avrupada da var. Neden Japonya’da olmasınki dedim! Muhakkak bunlarda da vardır bir yardım. Kulağıma geliyordu aslında boşanmış kadınların belediyeden yardım aldığı. Ev bile veriyorlarmış. Tanıdığım kimse yoktu bu konuda danışacağım. Sadece var diye duyuyordum.

Kalktım belediye’ye gittim. Gitmesine gittim de nereye, hangi kata hangi masaya başvurulur bu yardım? Bunca yıldır buradayım ama sadece 2. Katla, 3. Kata çıkmışım. Zemin kattaki görevliye danışsam iyi olacak ama derdimi anlatmak da istemiyorum. Ablacım ben ayrıldım ama yardım istemeye geldim diyemedim.

Biraz düşündüm. Aklıma çocuk yardımı aldığım kat geldi. Bilse bilse onlar bilir bu yardımı dedim. Oturdum biraz kısık sesle anlattım derdimi. Nereye başvurabilirim dedim. Beni iki üst kattaki “Seigatsu hougo” ya yönlendirdi. Boşanmış kadınlar oradan yardım alıyorlar, oraya gidip başvurun dedi.

Hemen yukarı çıktım. Tek bir gişe vardı “Buyrun nasıl yardımcı olabilirim” diye sordu. Ben de yine kısık sesle (hala utanıyorum yardım istemeye) eşimden ayrıldığımı, bir çoçuğum olduğunu ve yardım başvurusunda bulunmak istediğimi söyledim. “Biraz oturup bekleyin” dedi. 5 dakika kadar bekledikten sonra 2 kişi yanıma gelip onları takip etmemi istedi. Yanyana 5 tane minik kulübeler vardı. Beni 1 numaralı kulübeye soktular. Bir sandalye çekip oturttular. Kendileri çıktı. 2 dakika gibi kısa süre sonra kulübenin başka bir kapısından girdiler. Karşıma oturup sorguya çektiler.

Adın soyadın

Yaşın

Hangi ülke vatandaşısın

Vizelimi, oturumlu mu, japon vatandaşı mısın

Hangi adreste oturuyorsun

Kaç çocuğun var

Eşinden ne zaman ayrıldın

Eşinden yardım alıyor musun

Çocuk parası alıyor musun

Çocukların adı, yaşı, hangi okula gidiyorlar

Çocuk yardımı alıyor musun

Gibi daha bir çok soru içeren sayfalarca bir form doldurdular. Son olarak da boşanma kağıdını verir misin dediler.! Henüz boşanmadım, ama 2-3 aydır ayrı yaşıyorum dedim. “Bak bu olmadı! Buradan yardım alman için resmi olarak boşanmış bulunman gerek” dediler.

Boşanacağım tabiki, ama onun için avukat parası biriktirmem gerek, nerden nasıl başlanır bilmiyorum dedim. “Maalesef elimizden bir şey gelmez. Boşanma bittikten sonra kararname ile birlikte gelirsen yardıma alınırsın” denildi..

Elim boş aşağı inip eve döndüm. Ama aklımda deli sorular. Muhakkak vardır bir yolu ya! Öyle iki günde boşanılmıyor ya? Bu insanlar evden ayrılır ayrılmaz hemen yardım almıyorlardır elbet.

Bir kaç gün düşündüm. Belediyeye girerken çıkarken gözüme bir oda takılıyordu hep. Ama o oda neyin nesi hiç bilmiyordum. Japoncasını okuyorum, anlamını da biliyorum ama ne yapıyorlar hiçbir fikrim yoktu. Ya gideyim o odanın kapısını bir tıklayayım dedim. Kalkıp oraya da gittim..

Belediye’ye yine geldim. Bu sefer giriş katta gözüme çarpan “くらしサポートセンター” Türkçesi “Yaşam Destek Merkezi” olarak geçiyor. İçeride kimse yoktu. Kapıyı tıkladım içeri birileri geldi. Oturdum olanları tek tek anlattım. Yaşlıca bir adam. Nerelisin diye sordu Türk’üm dedim. “Aaa! 6 yıl önce Türkiye’ye gitmiştim çok güzel bir ülkeydi, insanları da çok nazikti!” 

Benim derdim amcayı çok etkiledi. Offladı püfledi bir sağa baktı bir sola baktı ne yapsak acaba diye kendi kendine konuştu. Biraz içeri gitti geldi. “Gerçekten sana yardım etmek istiyorum, seni geri boş göndermek içime sinmiyor” dedi.

Bir süre düşündükten sonra “benim bir tanıdığım var, seni onunla tanıştırmak istiyorum. İçeride onu aradım ama şuan müsait değilmiş. Ama haftaya salı’ya gelebilirsiniz dedi. Sen de müsaitsen haftaya salı belediyenin önünde saat 13:00 de buluşup gidebiliriz” dedi.

Sonuçta belediyenin görevlisi beni kötü bir yere götürmez herhalde diye düşündüm. Peki olur dedim. 3-4 gün gibi sonra Salıydı zaten. O saatte belediyeye kadar gidip kapıda buluştuk. Bisikletle gideceğiz dedi. Herkes kendi bisikletine binip yola koyulduk. Nishinari de dedi. Hiçte tekin olmayan yerler. Korkarım o semtten aslında. Ayyaşın, boş işsiz insanların semti. Gözümü ve kulağımı daha da dikkatli açarak peşinden takip ederek gittik.

Bisikletle 20 dakika gittikten sonra han gibi bir yerin önünde durup burası dedi. 2. Kata çıkıcaz diyince merdivenlerden çıkıyorum ama içimden de ya devlet memuru adam başıma bir şey gelmez herhalde diye kendime teselli de veriyorum:)

2. Kata çıktık genişce bir dükkan. İçeride bir kaç sandalyeyle masa var sadece. Nerdeyse boş bir han gibi. Etrafa baktım kimsecikler yok. Bir ben, bir memur bir de içeride masada oturan takım elbiseli bir adam. Bizi karşısına oturttu. O da baştan başla nedir derdin buyur dedi.

Başımdan ne geldi geçtiyse anlattım adama. Yanımda oturan belediye memuru ona sürekli (sensei) hocam diye hitap ediyordu. Ama neyin hocası bilmiyorum. Sormaya da çekiniyorum ha! Ben hangi ara buraya geldim, bu adam kim, niye bu adama derdimi anlatıyorum diye içimden konuşuyorum:)

Japoncam var olmasına var ama hukuki japoncam yok. O kadar zor cümleler kuruyorlarki yanlış bir şeye Hai demekten korkuyorum. Sürekli benim anlayabileceğim basit japoncayla bana anlatın lütfen diye tekrarlatıyorum.

Bu arkadaş da derdime üzüldü. Seigatsu hougoya gittiğimi fakat elimin boş döndüğünü duyunca hem şaşırdı hem üzüldü hem de kızdı. “Nasıl olurda almazlar seni yardıma!” Diye çıkıştı. Meğersem oluyormuş. Resmi olarak boşanmış olmasan da alınıyormuşsun. “Seni tek gördüler geri gönderdiler” dedi. “Ben kendi hocamla bir görüşeyim bu konuyu, yardımcı olmayı kabul ederse senin işine biz el atıcaz”dedi.

Hemen yanımda kendi hocasını aradı. Bu arada kendisi avukatmış:) O an bana bir ferahlık geldi:) hocası da avukat biriymiş. Meğersem Yaşam destek merkeziyle çalışan devletin ücretsiz verdiği avukatlarmış bunlar.

Hay allahım işimi nasılda kolaylaştırıyorsun! Daha iki gün önce kapısına gidip nerden nasıl başlasam dedim, sen bana avukat bile bahşettin. Büyük avukat benim için bu avukata emir verdi. “Hemen yarın hanımla birlikte belediye’ye gidip “seigatsu hogo’ya” gidip hemen başvurusunu yapacaksın. Eğer boşanmayla alakalı bir şey soracak olurlarsa davayı üstlendiğimizi ve en kısa zamanda boşanma davası açacağımızı onlara söyle” dedi.

Ertesi gün için randevulaşıp oradan ayrıldık. Belediye’ye kadar me murla birlikte gidip oroda vedalaştık. Ona o kadar minnet borcum varki o gün çok çok teşekkür ettim. O da çok mutlu oldu. Bundan sonrası kolay ve rahat olacak kendine iyi bak diyip vedalaştık.

Ertesi gün avukatla belediyenin kapısının önünde buluşup yardımlaşma katına birlikte çıktık. Hemen o geçip ne için geldiğimizi söyleyip iki görevli çağırdı. Avukatla birlikte gittim ya bir görseniz ne hürmet, ne hizmet’ bir kaç gün önceki hal ve hareketlerden eser yok.

Hemen yine bizi aynı kulube gibi bir odaya koydular. Karşımıza geçip oturdular. Avukat bunları bir azarlamasın abbbovvv bunlardan çıt ses yok! Bu hanım gelmiş yardım istemiş sizde geri göndermişsiniz! Öyle bir hakkınız yok! Hemen yardıma alıyorsunuz.. Bundan sonra davasına biz bakıyoruz diyip önlerine avukatlık kartını koydu. Ne sorununuz varsa burdan bizimle irtibata geçebilirsiniz diye azarladı.

Adamlar hemen başvuru formlarını getirdi. Hemen avukatla birlikte doldurdular. Yanımda hesap defterimle hanko (kaşe) var mı diye sordular. Var diyip çıkarttım. Anında o gün o saatten itibaren işleyen yardım parasına girmiş bulunmaktayım:))

Yardım parasında bulunanlar

Aylık 200 bin yeni tamamlayacak kadar nakit

Ev kirası

Hastane sigortası

Emeklilik sigortası

Ev sigortası

Çocuk parası

Çocuk okul yardımı

İşe giderken yol masraf  veya bilet parası

Aylık olarak elime nakit 200 bin yen geçecek şekilde yardım almaya başladım. Ama onlarında bu yardımları almam için bir kaç katı şartları var. Devamı gelecek..