21 Temmuz 2016 Perşembe

Bir japonun anıları..

Bugün can arkadaşım 'Ruriko'cumla sohbet etme fırsatım oldu..
Kadın çok komik ya:)) bana türkiye'de yaşarken başına gelen bir anısını anlattı..
Bende ona bu anını bloğumda yazmak istiyorum izin verirmisin?Dedim ve izin çıktı :)
Arkadaşım 15 yıl öncesinde ablasının türkiye'de yaşamasından dolayı İstanbula gelmiş.
Geçici olarak 2-3 sene kadar İstanbul da yaşamış..
Ablası ile çok iyi diyalog kuramadığı için dışarı çıktığında neyi nasıl yapacağını sormadan yaşamış gitmiş.
Arkadaşımın ablası 'İstanbul Üniversitesi' nde okuyormuş..
Kardeşine öğlen üniversiteye yanıma gel demiş..
Arkadaşım da öğlene doğru çıkmış dışarı.
Mecidiyeköy'den Beyazıt'a gitmek için bilet almaya büfe de sıraya girmiş..
(15 sene öncesine kadar kağıt bilet ve 'Akbil' vardı.)


Şimdiki gibi 'İstanbul kart' yoktu.. Arkadaşım diyor büfede sıradayım ama önüme geçen ya gazete alıyor, ya su alıyor yada sigara alıyor. Zar zor otobüs bileti alıp otobüse bindim diyor..
Ozamanlar otobüs biletini, otobüsün ön tarafında oturan 'Biletçi' ye veriliyordu.
Arkadaşım da biletini vermiş önlerden boş bir koltuğa oturmuş..
Diyorki ; ya ben zorla 15 dakika bekleyerek bilet aldım otobüse bindim peşimden binen insanlar otobüsün önüne parmağını sokup içeri giriyor.
Parmağını basan biniyor. Kendi kendime nasıllll kızıyorum, nasıllll sorkanıyorum!
Ya ben yabancıyım diye bana bilet aldırtıyorlar kendileri parmak basıp içeri giriyorlar.
Yabancılara niye böyle yapıyor Türkiye diye kızdım diyor.
Akşam ablamla otururken aklıma geldi sordum böyle böyle oldu dedim..
Ablam bana o zaman akbili anlattı diyor :)) bende sanıyordumki Türklerin parmağında birşey var :() anahtarlığa takılmış ne yaptıklarını görmüyordumki diyor:)
Ablama kızdım ozaman bana niye anlatmıyorsun akbili :))

1 yorum:

Duygularını bizimle paylaşmak ister misin

Youtube Kanalima Abone Olun

Sosyal Medya Kanallarimdan da Beni Takip eddebilirsiniz